Het verhaal van Wojtek de beer
Toen Poolse soldaten tijdens de Tweede Wereldoorlog naar Iran waren gevlucht, ontmoetten zij een jongen die een klein bruin beertje gevonden had. De moeder van het beertje was doodgeschoten door jagers. Omdat het jongetje niet voor de beer kon zorgen, kochten de soldaten het beertje over voor een chocoladereep, eten uit blik en een zakmes. De beer werd Wojtek genoemd, wat vertaalt naar ‘he who enjoys war’. Wojtek werd opgevoed door de soldaten van de 22ste Artillerie, waar hij melk uit een oude vodkafles kreeg. Deze fles werd al snel omgeruild voor bier, koffie en sigaretten. Ondanks een beers solitaire aard, werd Wojtek betrokken bij de groep en zo leerde hij sociaal te worden.
Omdat het Britse leger regels had tegen dieren, mocht Wojtek niet mee met de soldaten op de boot naar Italië, dus werd de beer officieel ingeschreven als soldaat bij het leger. Zijn voornaamste taak was het dragen van kratten met supply. Wojtek stierf jaren na de oorlog op 22-jarige leeftijd. Wij eren Wojtek in ons logo!
Dat Wojtek zo makkelijk het gedrag van de soldaten overnam, is misschien niet zo gek. Beren zijn verwant aan de mens. Ze eten zowel vlees als groente, ze staan voor kracht en meedogenloosheid, ze zijn van nature niet agressief, maar halen uit als het moet. Net als de mens leven beren overdag, maar veel groepen beren die bij mensen in de buurt wonen zijn nachtelijk geworden. De beer is een zeldzaam dier, net als de leden van Homines. Homines als een dispuut leeft solitair, onafhankelijk van anderen van zijn soort, zoals een beer. Territoria van beren kunnen overlappen, dus zal je altijd moeten rekenen op nachtelijke ontmoetingen.
